Dnia 21 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Herbaty. Pierwsza wzmianka o herbacie przypada na rok 2737 p.n.e. Według legendy chiński cesarz Shennong zapoczątkował uprawę tej rośliny.
Gdy w XVII wieku pojawiła się w Polsce, nie została ciepło przyjęta. Uważano ją za bezwartościowy napój, a czasami nawet za truciznę. Gdy odkryto jej prozdrowotne właściwości, zaczęła pojawiać się w aptekach. Popularność herbaty wzrosła w czasach komunizmu, przede wszystkim herbaty czarnej. Dopiero po 1989 zaczęły pojawiać się specjalistyczne sklepy z herbatą. Dzisiaj mamy już sklepy stacjonarne, herbata sprzedawana jest internetowo, powstaje coraz więcej portali, blogów, organizuje się różne eventy herbaciane, a nawet konkursy.
Polska nazwa herbata pochodzi z łaciny: przedrostek herba oznacza zioło. Na końcu mamy za to znane z całej Europy: Ta. A więc herba-ta, czyli ziele herbaciane.
Najbardziej podstawowy podział herbaty to: liściasta i sypana. Później dzielimy ją kolorystycznie: zielona, czarna, biała, czerwona (Pu-Erh), żółta i turkusowa (oolong). Są również herbaty naturalne i aromatyzowane. Pamiętajmy jednak, że wszystkie rodzaje i odmiany pochodzą tak naprawdę od jednej rośliny. Wszystko zależy od procesów, jakim są poddawane liście herbaciane.
Jeśli dopiero zaczynacie przygodę w świecie herbat, polecam najpierw zapoznać się z naturalnymi odmianami a dopiero później spróbować aromatyzowanych. Warto również dowiedzieć się więcej o tajnikach parzenia herbaty, tradycyjnej ceremonii, jak ją przechowywać, a także zapoznać się z akcesoriami do parzenia i picia.
Zielona herbata to jedna z najbardziej popularnych herbat na świecie. Liście tej herbaty niepoddawane są oksydacji (utlenianiu). W czasie produkcji nadaje się liściom różne kształty np. spirale. Występują także zielone herbaty w formie proszku jak np. matcha. Polecam: Sencha (idealnie łączy gorycz ze słodkością), Genmaicha (z prażonym ryżem) oraz Jaśminowa.
Herbata czarna jest w 100% fermentowana. Występuje w 4 różnych postaciach: pełne liście, łamane (cięte), miał herbaciany oraz pył herbaciany. Nigdy nie zaparzaj jej w 100°C, gdyż traci wtedy swoje właściwości. Polecam: Darjeeling (kwiatowo-miodowy aromat), Assam (słodkawa i orzeźwiająca) oraz Earl Grey (aromat bergamotki).
Biała herbata pochodzi z Chin. To jedna z najzdrowszych i najmniej przetworzonych herbat cechujących się najwyższą zawartością kofeiny. Polecam: Pai Mu Tan, czyli „Białą Piwonię”, jej smak i aromat przywodzi na myśl kwieciste łąki.
Herbata turkusowa, niebieska, oolong, smocza herbata: poddaje się ją fermentacji – niższy stopień, wyższy i wysoki – ma to wpływ na smak i aromat. Polecam: Milk Oolong – jej kremowo-mleczny aromat i miękkość przypadnie do gustu każdemu, nawet tym, którzy dopiero rozpoczynają przygodę z tymi herbatami.
Herbaty czerwone i żółte są w Polsce najmniej popularne. Herbata czerwona Pu-Erh ma charakterystyczny ziemisty aromat. Żółte natomiast mają intensywny słodowo-owocowy zapach, w smaku pojawiają się nuty czekolady, a nawet kawy.
Warto zaznaczyć, że Rooibos i Yerba Mate błędnie nazywane „herbatami”, są w rzeczywistości napojami ziołowymi.
Najlepsze dodatki do herbat (nie tylko czarnych):
Jedną z ciekawszych polskich książek o herbacie znajdziecie w naszej bibliotece: „Czajnikowy.pl – dobra herbata” autorstwa Rafała Przybyloka. Rafał Przybylok – pasjonat herbaty, prowadzi herbacianego bloga Czajnikowy.pl. Udziela się w mediach jako ekspert, prowadzi warsztaty tematyczne. Jest właścicielem herbaciarni w Zabrzu. Polecam również jego konto na YouTube: Czajnikowy.pl – dobra herbata.
Druga równie godna polecenia książka to „Herbata. 100 przepisów” autorstwa Mary Ward, która zabierze nas w podróż po przepisach kulinarnych na bazie herbaty. Jak pisze autorka „Jest to książka o delektowaniu się… delektowaniu się życiem, ważnymi chwilami, a także czerpaniu przyjemności z picia herbaty”. Dostępna w księgarniach.
Moje serce podbiła herbaciarnia Czarka znajdująca się przy ul. Szpitalnej w Krakowie. Niesamowicie klimatyczne wnętrze, piękny drewniany sufit z XVII wieku, zielony płaszcz roślinności tworzą miejsce, gdzie będziecie z przyjemnością delektować się każdym łykiem herbaty.
Bardzo przyjemna, z ciekawym wnętrzem vintage herbaciarnia znajduje się w Toruniu – Café Atmosphera. Można tam nie tylko wypić czy kupić herbatę, ale również dokonać zakupu porcelanowej filiżanki, kubka czy całego zestawu.
Warszawa tak naprawdę nie posiada herbaciarni z prawdziwego zdarzenia. Jedyną ciekawszą są Same Fusy na warszawskiej starówce.
Będąc w Czechach, polecam poodwiedzać różne herbaciarnie. Pierwsze herbaciarnie powstały właśnie w Czechach! Podobno w samej Pradze przed II wojną światową istniało blisko 150 takich punktów. Po wojnie jednak zniknęły, by pojawić się znowu po upadku komunizmu. Komunizm zupełnie nie zastopował miłości Czechów do herbaty. Powstawały wtedy różne tajne kluby, które gromadziły się, by porozmawiać i oczywiście smakować herbatę, którą udawało im się przemycić z Węgier, Niemiec czy Anglii.
Bardzo polecam herbaciarnię Dobrá čajovna, która znajduje się w wielu miejscach w Czechach i na Morawie, np. w miejscowości Ołomuniec.
Święto herbaty w Cieszynie stworzone przy współpracy polskich i czeskich miłośników herbaty. Na festiwalu można posłuchać o kulturze i ceremonii parzenia herbaty, spróbować różnych odmian i rodzajów oraz kupić herbatę czy akcesoria (do parzenia i picia). Oprócz herbaty można tam obejrzeć piękne rękodzieła, kupić zdrowe desery, soki i koktajle. Wziąć udział w ruchowych zajęciach takich jak taniec czy kreatywnych jak sztuka składania orgiami. Dlatego taki festiwal to nie tylko gratka dla herbacianych freaków, ale także możliwość poznania ciekawych ludzi, różnych kultur czy obudzenia w sobie kreatywności.
Źródła:
Projekt jest realizowany w ramach programu 2.1 E-usługi, Poddziałanie 2.1.1 E-usługi dla Mazowsza, typ projektów Informatyzacja bibliotek, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2014-2020.
