Na chwilę przed świętami, 23 grudnia 2020 roku, w Bibliotece Głównej artyści Solo Tres (Beatriz Blanco, Leszek Potasiński i Marek Walawender) przygotowywali świąteczny prezent dla Czytelników… koncert tradycyjnych kolęd z cieplejszych rejonów świata – Ameryki Południowej.
Solo Tres to trio grające popularne melodie i muzykę ludową krajów Ameryki Łacińskiej i Hiszpanii oraz muzykę poważną tego kręgu kulturowego, od renesansu do współczesności. Beatriz Blanco jest śpiewaczką urodzoną w Wenezueli, mieszkającą w Piasecznie. Z założonym przez siebie zespołem Solo Tres realizuje recitale z muzyką latynoamerykańską. Śpiewa pieśni, piosenki własne i tradycyjne (m.in. chilijskiej pieśniarki Violety Parry) wspaniale ubarwiając je opowieściami o kulturze i historii krajów Ameryki Południowej. Artystka swoją twórczością buduje most między krajem rodzinnym a Polską, która stała się jej drugim domem od ponad 30 lat. Wenezuela – kraj tak daleki – jest nam bliższy niż można by sądzić. Ze swoją burzliwą i niepokorną historią, obecnie przeżywająca olbrzymi kryzys, ma wiele wspólnego z naszymi trudnymi dziejami i głodem wolności. Jak mówi sama Artystka: „W Piasecznie i okolicach mieszka większość moich przyjaciół. Miło jest, jak się żyje tak daleko od rodzimego kraju, czuć wsparcie i miłość osób, dzięki którym zapomina się o tęsknocie i odległości, o braku słońca i swojskich smaków… Mieszkają tutaj ludzie twórczy, pełni zapału i głodni piękna, których mam szczęście znać, którzy inspirują i nawet bezwiednie motywują mnie do działania”.
Koncert zrealizowano w ramach projektu „Wenezuela – tak daleko a jak blisko!” z Budżetu Obywatelskiego Powiatu Piaseczyńskiego, dzięki zaangażowaniu Alicji Szymańskiej – z zawodu muzykolożki z pasją nie tylko do muzyki, ale i podróżowania po Ameryce Łacińskiej.
Wizerunek Matki Boskiej jako pasterki, znajduje się z w Sanktuarium w miejscowości Santa Rosa del Cerrito, na północnym zachodzie Wenezueli.
Matka Boska przedstawiana jako pasterka jest otoczona kultem religijnym w kościele katolickim od początku XVIII wieku. Zapoczątkował go zakonnik, brat Isidoro de Sevilla w 1703 roku. Szybko, bo trzy lata później kult pojawił się w Wenezueli, wówczas hiszpańskiej kolonii. W stanie Lara, gdzie leży miejscowość Santa Rosa del Cerrito, Divina Pastora pojawiła się w postaci rzeźby w roku 1736.
Ośrodek ten jest jednym z najważniejszych miejsc manifestacji kultu maryjnego na świecie – uważa się go za trzeci pod względem wielkości, po Guadalupe w Meksyku i Fatimie w Portugali. Oryginalną miejscową tradycją jest wyprowadzenie z sanktuarium Santa Rosa del Cerrito wizerunku Boskiej Pasterki 14 stycznia każdego roku, kiedy to odbywała się procesja do Katedry w stolicy stanu Lara, Barquisimeto – wydarzenie to gromadzi nawet 4 miliony wiernych, stanowi więc największą procesję maryjną w Kościele Katolickim.
Data procesji związana jest z cudowna interwencją Boskiej Pasterki, dzięki której zakończyła się groźna epidemia cholery, która odebrała życie licznym mieszkańcom Barquisimeto i okolic. 14 stycznia 1856 roku ówczesny proboszcz Santa Rosa, ojciec Jose Macario Yepez, ofiarował własne życie Matce Boskiej, aby epidemią skończyła się. I tak się stało. Zmarł 16 czerwca tego samego roku, jako ostatnia ofiara strasznej choroby.
W tym roku, po raz pierwszy w ciągu 165 lat, procesja nie odbyła się ze względu na Pandemię.
Projekt jest realizowany w ramach programu 2.1 E-usługi, Poddziałanie 2.1.1 E-usługi dla Mazowsza, typ projektów Informatyzacja bibliotek, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2014-2020.